(: اطلاعات عمومی :)

دروازه درب کوشک در انتهای خیابان آزادی (نادری) شهر قزوین قرار دارد و متعلق به سال 1296 هجری قمری است که در زمان حکومت شاهزاده عضدالدوله، کاشی‌کاری شده است.

شهر قزوین در نیمه قرن سوم هجری قمری دارای 7 دروازه بوده است که امکان ورود به شهر را فراهم می‌ساختند. در دوره قاجاریه 9 دروازه در گرداگرد قزوین وجود داشتند که با حصار پیرامون شهر به یکدیگر می‌پیوستند و عبارت بودند از پنبه ریسه، راه (درب) کوشک، شیخ‌آباد، رشت، مغلاوک، خندقبار، شهزاده حسین، مصلی و تهران که هم‌اکنون از میان آن بناهای باشکوه، تنها دو دروازه تهران و راه کوشک باقی مانده‌ و بقیه در اثر خیابان‌کشی‌ها و عدم توجه به مرور زمان ویران شدند.

دروازه درب کوشک به سوی الموت، رودبار و کوشک‌ها و شکارگاه‌های شمال قزوین باز می‌شده است. این دروازه برخلاف دروازه تهران قدیم، تنها دارای یک نما به سوی خارج شهر است و دارای یک ورودی با قوس نیم دایره‌ای شکل می‌باشد که در طرفین آن گلدسته‌ها و طاق‌نماهایی دیده می‌شود. نمای خارجی این دروازه دارای کاشی‌کاری رسمی‌بندی است.

دروازه تهران قدیم یا دروازه قدیم تهران نام در انتهای خیابان تهران قدیم (میدان هاشمی) شهر قزوین واقع شده و از بناهای دوره قاجاریه است که در سال 1347 خورشیدی مرمت و کاشی‌کاری شد.

شهر قزوین در نیمه قرن سوم هجری قمری دارای 7 دروازه بوده است که امکان ورود به شهر را فراهم می‌ساختند. در دوره قاجاریه 9 دروازه در گرداگرد قزوین وجود داشتند که با حصار پیرامون شهر به یکدیگر می‌پیوستند و عبارت بودند از پنبه ریسه، راه (درب) کوشک، شیخ‌آباد، رشت، مغلاوک، خندقبار، شهزاده حسین، مصلی و تهران که هم‌اکنون از میان آن بناهای باشکوه، تنها دو دروازه تهران و راه کوشک باقی مانده‌ و بقیه در اثر خیابان‌کشی‌ها و عدم توجه به مرور زمان ویران شدند.

دروازه تهران قدیم در بیرون شهر قزوین ساخته شده بود و مردم و وسایل نقلیه از زیر طاق بزرگ آن رفت و آمد می‌کردند اما در حال حاضر به دلیل گسترش جمعیت، درون شهر قزوین و در میان میدانی محفوظ شده است.

بنای دروازه آجری و دارای یک سردر اصلی و دو راه ارتباطی در طرفین است. سردر میانی دارای عرض و ارتفاع بیشتر و قوس تیزه‌دار است. این دروازه هشت گلدسته دارد. ورودی اصلی آن‌ها دارای رسمی‌بندی و کاسه‌بندی است. این دروازه همچون دروازه درب کوشک دارای کاشی‌کاری‌های بسیار زیبایی است که تحسین سفرنامه‌نویسان از آن، گویای عظمت و زیبایی شگفت آن‌ می‌باشد.

کافر گنبد به شکل برجی 8ضلعی با ازاره سنگی و دیوارهای آجری بر روی صفه‌ای وسیع در شمال روستای نیاق شهر قزوین واقع شده است. این برج دارای سه ورودی در شمال، شرق و غرب می‌باشد. در ضلع جنوبی این بنا محراب ساده‌ای ایجاد شده است.

در وسط هر ضلع از داخل بنا طاق‌نمایی به شکل قوس تیزه‌دار ساخته شده که نسبت به سطح اضلاع 8ضلعی برجسته‌تر می‌باشند. بقایای پوشش گنبد مدوری که به کمک طاق‌نماها و پاباریک‌ها شکل گرفته، دیده می‌شود که احتمالاً پوشش دوم آن مخروطی بوده است.

به نظر می‌رسد این بنا از آثار دوره سلجوقی و مدفن یکی از بزرگان فرقه اسماعیلیه باشد.

کاروانسرای پیچ بن از کاروانسراهای دوره شاه عباس است که در 130 کیلومتری قزوین قرار دارد. این کاروانسرا به پیشنهاد حسین شعبانی و برادرانش به نام‌های محرمعلی و شعبانعلی و با حمایت امیر اسد خلعتبری با استفاده از قطعه سنگ‌های بزرگ و ملات ساروج و سنگ لاشه ساخته شد و حسین شعبانی و برادرانش عهده‌دار کاروانسرا شدند. این کاروانسرا در آن زمان از رونق ویژه‌ای برخوردار بود تا این که در سال 1344 با ایجاد جاده الموت به قزوین، کاروانسرا از رونق افتاد و متروکه شد. در واقع وجود این کاروانسرا در انتهایی‌ترین نقطه الموت نشان از تردد مسافران و کاروان‌ها در دوره‌های گذشته می‌باشد.

کاروانسرای پیچ بن در منتهی‌الیه ارتفاعات الموت و هم مرز با استان مازندران قرار دارد به نحوی که مسیری که استان مازندران را به الموت متصل می‌کند، از کنار این کاروانسرا عبور می‌کند و با عریض نمودن این جاده، در آینده‌ای نزدیک دوباره حرکت در این منطقه آغاز خواهد شد.

این کاروانسرا شامل 4 اتاق، حیاط پیرامونی و در بخش غربی دارای اصطبل است و در حال مرمت و احیا می‌باشد که با تکمیل این روند، این مکان تاریخی به استراحتگاهی برای گردشگران، کوهنوردان و علاقمندان تبدیل خواهد شد.

حمام صفا یا حمام حاج محمدرحیم در انتهای خیابان مولوی شهر قزوین واقع شده و از آثار دوره قاجاریه به شمار می‌رود. این حمام بر اساس کتیبه موجود در سال 1259 هجری قمری توسط حاجی حسن بن حاجی عبدالله تبریزی ساخته شده و یکی از مشهورترین و منحصر به فردترین حمام‌های شهر قزوین است.

بنای حمام به وسعت تقریبی 1100 مترمربع، از دو قسمت مردانه و زنانه تشکیل شده بود که هنگام احداث خیابان مولوی، قسمتی از حمام و ورودی آن تخریب و ورودی جدیدی برای آن ساخته شد.

در طرفین درِ ورودی حمام دو سرباز بر روی سنگ مرمر حجاری شده‌ و کتیبه‌ای از سنگ مرمر به خط نستعلیق زیبا بالای سردر قرار داده شده است که در آن نام سازنده حمام و تاریخ ساخت آن درج شده است. پس از عبور از چند پله، سربینه وسیعی قرار دارد که حوضی در وسط آن ایجاد شده و اطراف آن چهار سنگاب به شکل کاسه و کشکول از سنگ مرمر بر پشت چهار شیر از جنس مرمر، ساخته شده است. در میان سنگاب‌ها نیز صندلی‌های سنگی قرار گرفته است. سقف گنبدی شکل سربینه بر روی 8 ستون سنگی بسیار زیبا استوار شده و با راهرویی به گرمخانه‌ای راه می‌یابد که ستون‌های سنگی و طاق‌ گنبدی شکل دارد. در قسمت غربی گرمخانه، محوطه‌ای است که استخری در آن دیده می‌شود و سقف آن در زیر خیابان مولوی قرار دارد.

بخش زنانه حمام صفا داخل کوچه واقع شده و کوچک‌تر از بخش مردانه است.

مصالح به کار رفته در ساخت حمام عبارتند از سنگ، آجر، سنگ مرمر و ملاط ساروج.

آب‌انبار حاج کاظم یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین آب‌انبارهای شهر قزوین است که در انتهای خیابان تبریز این شهر واقع شده است. این بنا متعلق به سال 1256 هجری قمری است و توسط حاج کاظم کوزه‌گر و حاج اسماعیل قزوینی ساخته شده است.

سردرِ آب‌انبار در نهایت عظمت و کمال ظرافت و زیبایی ساخته شده و مزین به آجر و کاشی است و کلمه «علی» به صورت خط بنایی در طرفین پلکان دیده می‌شود. این بنا 40 پله از سنگ‌های تراشیده و 2 شیر آب دارد و گنجایش مخزن آن 2000 مترمکعب می‌باشد. از ویژگی‌های این آب‌انبار وجود دو بادگیر به ارتفاع 8 متر با تزئینات کاشی‌کاری است. در گذشته 4 هواکش بلند و زیبا فضای داخلی مخزن را تهویه و خنک می‌نموده که در حال حاضر تنها یکی از آن‌ها باقی مانده که در پایین چهارضلعی و در بالا هشت ضلعی است.

این آب‌انبار دو کتیبه دارد که در یکی از آن‌ها بر روی سنگ مرمر با خط نستعلیق بسیار زیبا، شعری نوشته شده که در آن نام بانیان آب‌انبار و تاریخ ساخت آن ثبت شده است.

ر

امامزاده برهان یا شاه رشید درحدفاصل بین دوروستای هیر وویار قرار دارد.
تعدادی از معلمان زبر دست با سرپرستی و تجارب اداره میراث فرهنگی در بلند ترین قله نزدیک روستا موسوم به شاه رشید ،مشغول مرمت بنای تاریخی و مذهبی امامزاده برهان معروف به شاه رشید هستند که در ۵ کیلومتری شمال غربی روستا واقع گردید به طوری که میانگین دمای آن ۸ درجه از هوای اطراف روستا خنک تر است.اگر با اندکی کنجکاوی بر روی بام بنای آن قرار بگیریم می توانیم بیش از نیمی از طبیعت زیبا و بکر منطقه ،اعم از روستا ها،مناظر دیدنی ،مزارع،مراتع و باغستانهای آن را زیر پای خود به تماشا بنشینیم .

با توجه به موقعیت جغرافیایی ویژه بوستان ملی باراجین قزوین، برای تقویت دوستی انسان و طبیعت در قلب این بوستان، «دهکده حیات طبیعت قزوین» به عنوان زیستگاهی برای حیوانات تبدیل شده است.دهکده طبیعت قزوین پروژه‌ای منحصر به‌فرد است که برای اجرای آن از نظر کارشناسان و متخصصان کشور در زمینه جانمایی، نگه‌داری حیوانات و پرندگان و مسائل فنی و زیبایی استفاده شده و در طراحی آن از آخرین پیشرفت‌های پارک‌های مشابه در جهان از جمله آفریقای جنوبی الگوبرداری شده است.انتخاب حیوانات و حضور آن‌ها در دهکده حیات طبیعت همگام با محیط طبیعی صورت گرفته است.احداث پارک‌های تخصصی از جمله پارک مارها، پارک کروکودیل‌ها پارک پرندگان شکاری ویژه و پارک تکثیر و حفاظت از گونه‌های جانوری در دست انقراض با «برند قزوین» از برنامه‌های فاز بعدی این پارک است و با راه‌اندازی سایت، خرید سم مار به حداقل رسیده و از قاچاق پرندگان منحصر به فردی چون بالابان، بحر و طرلان ممانعت می‌شود. در این محیط به جای تابلوی «حیوانات را غذا ندهید»، اعلام می‌شود: «غذای مناسب هر حیوان را در پارک تهیه کنید و به صورت اصولی به حیوانات بدهید».راه‌اندازی دانشکده محیط زیست در بوستان ملی باراجین و در جوار این دهکده از جمله برنامه‌های آینده دهکده حیات طبیعت قزوین است و در فاز بعدی ایجاد مرکز آموزشی تحقیقاتی و گردشگری در بوستان باراجین پیش‌بینی شده است.سعی این پروژه بر این است که مردم و طبیعت را به این وسیله به هم نزدیک کرده و با برگزاری کلاس‌هایی برای خردسالان و حضور حیوانات در سر کلاس، آن‌ها از کودکی با طبیعت آشنا شوند.احداث خانه روستایی برای عکاسی شهروندان، مرکز دامپزشکی در دهکده طبیعت، آمفی تئاتر با طرح عصر حجر، آبشار سنگی با طراحی جذاب و دیدنی، گردآوری و انواع جانوران زنده در محیطی مشابه زیستگاه طبیعی از جمله اهداف ساخت دهکده بزرگ حیات طبیعت در بوستان ملی باراجین است.با توجه به موقعیت جغرافیایی بوستان باراجین و قرارگیری در محور مواصلاتی پر تردد و همجواری با اتوبان تهران قزوین زنجان و شهرهای شمالی کشور و از سویی هوای لطیف کوه‌پایه‌ای و کوهستانی و در کنار آن جاذبه‌های طبیعی دیدنی بر بام شهر قزوین در زمینی به وسعت هفت هکتار در ضلع غربی بوستان ملی باراجین ساخت دهکده طبیعت قزوین انجام شده است.این پروژه یکی از پروژه‌های بزرگ، مهم و منحصر به فردی است که مجموعه‌ای از حیوانات، پرندگان، خزندگان و آبزیان در آن نگه‌داری می‌شوند و در کنار آن امکانات رفاهی و جاذبه‌های متنوع طبیعی و زیست محیطی پیش‌بینی شده است.

دارالسرور، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آبیک دهستان کوهپایه شرقی استان قزوین ایران است. این روستا در دهستان کوهپایه شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۹ نفر (۴۵خانوار) بوده‌ است.این روستا با مرکز استان 30 کیلومتر فاصله داشته و برای رسیدن به این روستا باید از محور قزوین آبیک استفاده کرد.اکثریت مردم این کشاورز بوده و تعداد اندکی از خانوارهای آن به دامداری مشغول می باشند.محصولات عمده کشاورزی این روستا گندم و جو می باشد.و عمده محصولات باغی این روستا گردو بادام نگور و گیلاس می باشد.اسم قدیمی و اصیل این روستا دار کوره بوده که به مرور زمان به دارالسرور تغییر اسم می دهد.گویش این مردم تاتی باشد و دارای آیین ها و رسوم اصیل تاتی ایرانی می باشند.

فرهنگ‌ها به عنوان عامل تفاوت در میان جوامع انسانی معرفی می‌شوند و بخش مهمی از هویت یک ملت را شامل می‌شود.برای حفظ و نگهداری هویت یک ملت باید تمام تلاش خود را انجام داد، امروزه فرهنگ به عنوان یک گنجینه ناب در معرض نابودی است که باید برای حفظ آن تلاش کرد.یکی از بارزترین اتفاقاتی که یک فرهنگ برای خودش به وجود آورده و به عنوان فرهنگ به معنی تمام کلمه عنوان شده، همین دوران هشت سال دفاع مقدس است که مردم توانستند در شرایط سخت اجازه ندهند حتی یک وجب از خاک ایران اسلامی جدا شود که این اتفاق در 400 سال گذشته بی‌نظیر است.فرهنگ اسلامی و ارزشمندی در طول دفاع مقدس ایجاد شد که همانند یک رود خروشان پیش رفت و هم‌اکنون به یک دریا مبدل شده و باید حفظ و اشاعه داده شود؛ فرهنگی که قدمت هشت ساله ولی عمقی به اندازه چند هزار سال دارد و برای ما ایرانیان گنج جاودانه به شمار می‌رود.در دوران پیش از دفاع مقدس، عرفان مولوی و حماسه فردوسی که هر دو از جمله فرهنگ‌های ارزشمند ما ایرانیان بود به عنوان دو جریان متفاوت بودند ولی در هشت سال دفاع مقدس با هم آمیخته شده و یک فرهنگ زاینده و پویا را عرضه کردند. نخستین موزه نگارخانه هنر پایداری در قزوین در خانه تاریخی یزدی‌ها افتتاح شد.قزوین از جمله استان‌های در بردارنده بافت متنوع تاریخی است كه باید برای حفظ و احیای این فضاهای تاریخی و تعریف كاربری مناسب استان تمام تلاش را به كار برده شود. خانه یزدی‌ها از خانه‌های قدیمی به سبك معماری مكتب قزوین بود كه در محله صالحیه واقع شده و مثل بسیاری از خانه‌های قدیمی در معرض تغییر و ساخت و ساز جدید بود كه با تملك این خانه ارزشمند در طی چهار سال گذشته مرمت و بازسازی آن به انجام رسید و اكنون با تغییر كاربری به موزه نگارخانه هنر پاداری كشور تبدیل شده است. موزه نگارخانه هنر و پایداری یكی از توفیقات الهی و توجه ویژه شهدا می باشد که می تواند ارزش‌های دفاع مقدس و یاد و خاطره شهدا را زنده نگه داشته و به رسم امانت به نسل جدید عرضه گردد. خانه یزدی‌ها یكی از خانه‌های دوره قاجار در محله صالحیه است و اكنون به عنوان اولین موزه هنر پایداری فعالیت خود را آغاز كرده كه این موزه دارای گالری دفاع مقدس، سایت تخصصی كامپیوتری، كتابخانه، قرائت خانه، سینما، سالن آمفی تئاتر و غیره است و پذیرای علاقمندان خواهد بود.

موزه قزوین در شرق دولتخانه صفوی قزوین قرار دارد. یکی از آثار مهم دوره صفوی در قزوین عمارت چهلستون یا کلاه فرنگی است که در وسط باغ بزرگی قرار دارد و تنها کوشک باقی مانده از مجموعه کاخ های سلطنتی روزگار شاه طهماسب است.این بنا ساختمانی هشت گوش به مساحت تقریبی 500 متر مربع است که بر اساس نقشه ی معماری ترک در دو طبق ساخته شده و دارای تالارها و اتاق های کوچکی در هر طبقه است. نقاشی های دیواری طبقه اول نمونه ای از هنر نگارگری مکتب قزوین و دارای شهرت فراوان است. از این مکان هم اکنون به عنوان گنجینه (موزه) قزوین استفاده می شود.اشیای این موزه به چند گروه تقسیم می‌شوند. برخی از این اشیاء که بیشتر ظروف سفالی و اشیای مفرغی است، به هزاره‌های سوم و اول پیش از میلاد تعلق دارند. سایر اشیای این موزه مربوط به دوران اسلامی از قرون اولیه تا عهد معاصر است. یکی از جذابیت‌های این موزه به دلیل داشتن مهره‌های آن است.

موزه سنگ در محل فرهنگسرای”شهید رجائی”شهر قزوین قرار دارد.در این موزه ،حدود 4511 قطعه سنگ،تعداد هشتصد قطعه فسیل مربوط به دوره های مختلف زمین شناسی و همچنین سیصد قطعه از صدف های جانداران مختلف در فضایی به مساحت دویست متر مربع نگه داری میشود.این مجموعه دستاوردی از تلاش های چندین ساله “دكتر رسا “است. ساخت سفال در ایران دارای سابقه طولانی و درخشان است. با توجه به موقعیت جغرافیایی خاص کشورایران، که در محل تقاطع تمدن‌های باستانی و در مسیرهای کاروان‌های مهم واقع است، تقریبا در هر بخشی از ایران، در زمان‌های مختلف ساخت سفال اتفاق افتاده است. با این حال، حفاری‌های اخیر و تحقیقات باستان شناسی نشان داد که آثاری که درتپه زاغه دشت قزوین بدست آمده مربوط به هزاره هشتم پیش از میلاد می باشد.این یافته گواهی بر قدمت و پیشینه استان قزوین در زمینه سفال است.

عمارت باغ سپهدار در انتهای خیابان فلسطین غربی شهر قزوین واقع شده و منسوب به محمدولی خان سپهسالار تنکابی ملقب به سپدار اعظم از رجال معروف دوره قاجاریه می‌باشد. این عمارت که در باغی مشجر محصور شده متعلق به اوایل دوران پهلوی می‌باشد و از دو بنای شاهانه و مجلل دوره‌های صفویه و قاجاریه یعنی کاخ چهلستون و مهمانخانه بزرگ قزوین الگوبرداری شده است. این بنا دارای دو طبقه می‌باشد. در طبقه همکف یک راهرو (یا سالن مرکزی) و تعدادی اتاق با کاربری خدماتی و در طبقه بالای آن یک تالار مستطیل شکل کشیده و تعدادی اتاق قرار گرفته است. ضلع شرقی و غربی این بنا دارای هفت ستون و دو ستون مشترک در تقاطع اضلاع است و در اضلاع شمالی و جنوبی آن پنج ستون وجود دارد. کف عمارت مقداری از کف حیاط بالاتر است.

این عمارت در طی جنگ جهانی اول توسط نظامیان روس و انگلیس مورد استفاده قرار گرفت. از آنجا که محمدولی خان تنکابنی به دولت بدهکاری مالیاتی داشت، این بنا به همراه دیگر املاک وی به تصرف دولت درآمد و در نتیجه عدم رسیدگی، دچار آسیب گشت. در سال 1335 خورشیدی این بنا مرمت شد و در اختیار اداره کشاورزی قرار گرفت و اکنون به عنوان موزه کشاورزی مورد استفاده می‌باشد.

در این موزه ابزار و ادوات قدیمی کشاورزی از جمله سم‌پاشی، گاوآهن، خرمن‌کوب، ترازو، حوض‌های سنگی جهت آبشخور چهارپایان، انواع داس، اره، ظروف مسی، کوزه‌های سفالی، قفل و شیرآلات و سنگ‌های آسیاب در معرض دید عموم قرار دارد.

روستای خوزنین به مرکزیت دهستان خوزنین از توابع بخش رامند شهرستان بوئین زهرا استان قزوین می باشد.روستای خوزنین در استان قزوین شهرستان بوئین زهرا بخش رامند و در شمال غربی کشور بین 35 درجه و 45 دقیقه تا 37 درجه و 36 دقیقه عرض شمالی از خط استوا و 47 درجه و 17 دقیقه تا 49 درجه 24 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد؛ و این روستا از شمال به روستاهای قلعه هاشم خان و طزرک و ازجنوب به روستای نوده ، قشلاق چرخلو و دانسفهان و از شرق به روستاهای قلعه گنجی و ابراهیم آباد و از غرب به روستای خیارج محدود می گردد.روستای خوزنین در یک منطقه صاف و بی عارضه واقع گردیده است به طوری که از شمال به جنوب و از غرب به شرق ناهمواری قابل توجهی دیده نمی شود. روستای خوزنین از سرزمین حاصلخیز دشت قزوین می باشد که در ارتفاع 1264 متری از سطح دریا قرار گرفته است و شیب عمومی آن از غرب به شرق می باشد به طوری که میزان شیب حدود 4/0 می باشد. نوع آب و هوای خوزنین با تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد و دارای بارندگی است. در حقیقت یک آب و هوای بری دارد و متوسط دمای سالانه آن برابر 5/13 درجه سانتیگراد می باشد. گرمترین ماههای این روستا تیر و مرداد و سرد ترین آن دی و بهمن می باشد. روستای خوزنین در حدود 90 روز از سال روزهای یخبندان دارد و حداکثر روزهای یخبندان این روستا در ماه دی می باشد و میزان بارش سالانه روستا بین 250 الی 300 میلیمتر می باشد.و یکی از عوامل طبیعی آن وجود سه نوع باد می باشد؛ باد گرم موسوم به باد راز که در فصل گرم سال شروع به وزیدن می کند و در قسمت شرقی و جنوب و جنوب شرقی می وزد. باد سرد که به باد مه معروف است که از جهت شمال و شمال غربی می وزد و منطقه وسیعی را در بر می گیرد و یکی از دلایل آن فشار از سوی رشته کوه البرز است و معمولا دارای بارش می باشد. باد دوش که صبحها از سوی جنوب غربی به سوی شمال شرقی می وزد. از لحاظ تشکیلات عمده خاک شناسی دارای ویژگی های منحصر به فرد در دشت قزوین و از نوع خاک های رسوبی مناسب برای کشاورزی بوده که در آن انواع محصولات را می توان کشت کرد.زبان مردم این روستا تاتی است که در لغت نامه دهخدا در معنی تات چنین آمده است که تات به قوم پارس زبان گفته می شود و در قفقاز آن قسمت از ایران که هنوز زبانشان فارسی است را تات می گویند.مردم خوزنین همانند سایر اقوام اصیل ایران از مردم كهن ایران كه زبان و كویشان گواه بر این سند است.دین مردم خوزنین اسلام و دارای مذهب شیعه اثنی عشری كه در دینداری و پایبندی به مذهب می توانند بهترین الگو و نمونه برای جامعه ایران باشند.اكثریت شغل اهالی روستا عبارت است از كشاورزی ، دامداری ، امور ساختمانی ، شاغل دولتی و كارگری در شركتهای تولیدی و صنعتی.مشاغل كشاورزی و دامداری با توجه به شرایط مساعد برای این دو شغل بیشترین تعداد افراد روستا را در بر می گیرد.كشاورزی شامل بخشهای زراعت ، صیفی كاری ، باغداری و تولیدات گلخانه ای می باشد.لازم به ذكر است كه حدود 20 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق كه 3500 هكتار از زمینهای حاصلخیز روستا را زیر كشت می برد و این امر باعث ایجاد اشتغال و عدم مهاجرت جوانان و جویندگان كار به سایر شهرها گردیده و اكثر آنها در این بخش ( كشاورزی) مشغول به فعالیت می باشند. تعداد كثیری از اهالی نیز شاغل در سازمانهای دولتی و خصوصی شامل آموزش و پرورش ، نظامی و انتظامی ، كارمندان سایر نهادهای دولتی و شركتهای تعاونی و خصوصی می باشند.همچنین دهیاری خوزنین دارای كارگاه تولید مصالح بتونی كه تولید كننده انواع جداول بتنی و موزاییك می باشد؛ كه یكی از منابع درآمدی برای دهیاری خوزنین است. و همچنین با تولید موزاییكهای پیاده رو اقدام به زیباسازی سطح روستا با طرح موزاییك كاری پیاده رو توسط دهیاری و تحویل رایگان موزاییك به اهالی برای موزاییك كاری پیاده روها گام مهمی در این راستا برداشته است. و با فروش محصولات به سازمانهای دولتی و خصوصی و اشخاص یكی از راههای توسعه مبادلات با ارگانهای مختلف در شهرها و روستاهای مجاور می باشد. یکی از جاذبه های طبیعی روستای خوزنین قزوین تپه ای باستانی آن می باشد.در روستای خوزنین سه تپه باستانی وجود درد که محل زندگی مردم خوزنین در گذشته های دور می باشد.باستان شناسان قدمت این تپه ها را به به 5000 پیش تخمین زده اند و بیان کرده اند که زمان ساخت این تپه ها به دوران اولیه آریایی ها در ایران باز می گردد.زمانی که تمدن آشور در بین النهرین حملات مکرری را به مناطق ایران انجام می داده اند؛اهالی این منطقه نیز هماند دیگر نقاط ایران از حملات آنها در امان نبودند.برای همین امر تپه سازی را از اقوامی به نام اوراتورها یاد گرفته و این تپه ها به منظور حفظ جان و مال و خانواده خود یاد گرفته و ساخته اند.

امامزاده اسماعیل از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است که در ۳۵ کیلومتری قزوین – رازمیان مرکز بخش رودبار الموت غربی واقع شده است . از بنای قدیمی امامزاده چیزی باقی نمانده است و بنایی در حال حاضر پابرجاست که با کمک اداره اوقاف و اهالی روستایی ساخته شده است . این امامزاده از زیارتگاههای مشتاقان اهل بیت می باشد که هرساله زائرین زیادی به خصوص در ایام محرم دارد که از مکان های دور و نزدیک به زیارت این امامزاده می آیند .

پل اروان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان بوئین زهرا، بخش آوج، روستای اروان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
از تاريخ دقیق ساخت پل اطلاع دقيقي در دست نيست اما متعلق به زمان توسعه راهها و از جمله پلهاي رضا خاني مي باشد. این پل در استان قزوين، شهرستان بوئين زهرا، بخش آوج، دهستان خرقان غربي، جاده آبگرم، جاده شيرج، روستاي اروان و در امتداد جاده قزوين – همدان قرار دارد.
بنا داراي ويژگي هاي معماري پلهاي سنگي رضاخاني است . از كنار پل جاده‌اي به سمت نيرج و امامزاده علاءالدين منشعب مي‌گردد. نزديكترين روستا به پل در امتداد همين جاده قرار داشته و اروان نام دارد. ديگر سري پل ايستگاه كنترل آب رود قرار دارد. پل نوساز بتني به فاصله نزديكي از پل اروان ساخته شده است.

روستای مِرگ که به اشتباه «مَرگ» نیز تلفظ می‌شود، از جمله اولین روستاهای بخش الموت قزوین است و در مسیر قزوین – معلم کلایه قرار دارد
این روستا در نزدیکی گردنه قسطین لار که در اکثر ایام سال پوشیده از گیاهان و مه سنگین است، واقع شده است.

ارتفاعات این روستا به دره الموت و رودخانه زیباى شاهرود مشرف است و با رفتن به بالاترین نقطه روستا تمام دره الموت در یک چشم انداز زیبا نمایان می‌شود.

قلعه‌هاى باستانى متعدد در این منطقه از جمله جاذبه‌هاى گردشگرى روستای مرگ به شمار می‌آیند. شرق این روستا «رودبار الموت» و غرب آن «رودبار شهرستان» نام دارد. قلعه الموت در شرق و قلعه «لمبه‌سر» در رودبار غربی قرار دارد.

روستاى مرگ مملو از باغ‌هاى میوه و بیدهاى بلند است که وزش نسیم دایمى در میان مه، تجسم یک تصویر رویایى از روستاهاى نقاشى شده بر بوم نقاشان بزرگ را تداعى مى‌کند.

عقاب، کرکس و انواع شاهین‌ها، پلنگ، سیاهگوش، خرس و انواع دیگر حیوانات وحشى که زیستگاه آنها قسمت‌هاى غربى البرز است در اطراف روستای مرگ وجود دارند.

در فاصله 5 کیلومتری روستا به طرف دره الموت چشمه‌ زلال و پرآبی وجود دارد که اطراف آن همیشه مملو از گردشگرانی است که به این منطقه سفر می‌کنند.

منطقه شكار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاكستان همجوار مي باشد و در بين 49درجه و 5 دقيقه تا 49 درجه و33 دقيقه طول شرقي و 36 درجه و6 دقيقه تا 36 درجه و 26 دقيقه عرض شمالي واقع شده است.وسعت منطقه 70157هكتار مي باشد. حداقل ارتفاع 1550 متر و حداكثر 2971 متر و دامنه تغييرات ارتفاعي 1421 متر است. اين منطقه كوهستاني بوده و با ميزان بارندگي بالاي 400 ميليمتر در سال است. در منطقه تیراندازی و شکارممنوع خراسانلو بیش از ۱۷۰ گونه گیاهی و ۳۵ گونه جانوری شناسایی شده است. وشش گیاهی منطقه تقریباً خوب، اما تا حدی فقیر است و شامل ۹ تیپ گیاهی می باشد که ۴۴ روستا در این منطقه وجود دارند و از ۲۵ کیلومتری شمال غربی ابهر شروع و تا حدود ۳۰ کیلومتری شرق این شهرستان ادامه دارد. بات.جه به اینکه نزدیک به یک دهه از ممنوعیت شکار در این منطقه می گذرد، این اقدام در حفظ گونه های جانوری کاملاً مؤثر بوده است.

پوشش گیاهی

پوشش گياهي منطقه بطور عمده شامل چوبك، بومادران، گون،كلاه مير حسن، پسته وحشي، سياه تلو و … تشكيل شده است.

حیات وحش

اين منطقه زيستگاه قوچ و ميش وحشي البرز مركزي مي باشد از گونه هاي ديگر حيات وحش منطقه مي توان به خرس قهوه اي، پلنگ، سياه گوش و از گونه هاي پرندگان به كبك معمولي اشاره نمود.

منبع : سایت نگاه

فشک روستایی است در دهستان رودبار شهرستان در بخش رودبار شهرستان از شهرستان قزوین در استان قزوین. جمعیت روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ ،۳۷۲نفر اعلام شده است.این روستا به دلیل داشتن هوای نسبتا سرد و مطلوب،جاذبه های گردشگری و توریستی،محصولات ارگانیک و طبیعی و به خصوص مردم خوب و دلنشین و مهمان نواز هواره با حضور گرم و مداوم گردشگر مواجه می باشد.

نمایی از رود خانه نینه رود رودخانه همیشه زلال نینه رود یكی از شاخه های پر آب و اصلی رودخانه شاهرود است كه به سفید رود می پیوندد وازابتدای سرچشمه ی آن به عنوان آب معدنی وَگل نیز استفاده می شود . این رود از كنار قلعه لمبسه سر معروف به دره انار نیز می گذرد و پس از آبیاری باغها و شالیزارهای رازمیان به شاهرود می پیوندد این رود در مسیر خود از منصور باغ به نظر من با كمی اقراق می توان بهشت الموت نیزدانست نیز می گذرد.

غار یخی انگول هم با مختصات 15/51/49 درجه طول شرقی و 58/11/36 عرض شمالی در سه کیلومتری شمال روستای دینک از توابع بخش کوهین و ارتفاع 1972 متر از سطح دریا واقع شده است.

دسترسی به غار تا حدودی مشکل و ورود به آن به خاطر شیب تند و طبقات مختلف بسیار سخت است. وجود یخ های فراوان در دیواره ها و کف غار موجب سرمای شدید هوای درون آن شده و از ویژگی های ممتاز غار به شمار می رود. به لحاظ زمین شناسی غار انگول در اثر لغزش سنگ های دولومیتی بخش غربی قله کوه انگول به وجود آمده و از دسته غارهای انحلالی نیست. سن این غار بعد از تریاس مربوط به دوران دوم زمین شناسی بوده و تحت تاثیر فعالیت و حرکات تکنونیکی منظم ایجاد شده است.

قاران قلوخ دره در زبان آذری به معنی دره تاریک است. دو طرف آبشار را ارتفاعات بلندی احاطه کرده و واقع شدن آبشار در سمت جنوب و عدم تابش خورشید باعث نامگذاری این منطقه به قاران قلوخ گردیده است. سمت راست آبشار از روبرو را سنگ های صخرهای بلندی تشکیل داده است که بعلت صعب العبور بودن آن زیستگاه مناسبی برای عقاب ها وکرکس ها است همچنین بالادست آبشار در حاشیه رودخانه پوشیده از در ختان گردو است. سمت چپ آبشار با یک شیب تند و پوشش گیاهی انبوه به قله قاباخ قوزی متصل می شود و آبشار که بین این دو بلندی قرار گرفته با ارتفاعی حدود 15 متر و عرض دهانه تقریبی 4 متر از آن جاری است. آبشار قاران قلوخ آبشاری دایمی است و در فصول مختلف سال جریان دارد. اطراف آبشار را پوشش گیاهی متنوعی فرا گرفته که از آن جمله می توان به پونه، گزنه، آویشن،ت وکلوجه و پیاز کوهی اشاره کرد. این آبشار در دربند روستای مشانه و داخل ارتفاعات روستا قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 1900متر است. بازدید از این آبشار برای علاقمندان به طبیعت برای گذران یک روز بیاد ماندنی با هوای مطبوع و در سکوت و آرامش توصیه می شود.

روستای مشانه یکی از روستاهای منطقه آوج از توابع شهرستان بویین زهرا، استان قزوین است که حدودا” در 120کیلومتری جاده تهران به همدان واقع است. فاصله آن ازجاده اصلی 11 کیلومتر است. برای دسترسی به این روستا جاده تهران همدان را بعد از بخش آبگرم 20 کیلومتر به سمت غرب ادامه دهید. پس از عبو از یک تونل کوچک که تنها تونل این جاده است 4 کیلومتر ادامه مسیر دهید تا در سمت راست جاده به قهوه خانه ای بنام (کباب سرای پل اروان) برسید. وارد جاده فرعی شوید و با ادامه آن بعد از 5 کیلومتر به روستای اروان خواهید رسید. جاده خاکی در جنوب روستای اروان را ادامه دهید تا بعداز 6کیلومتر شما را به روستای مشانه درمجاورت قله قارقالان می رساند. کوه قارقالان با ارتفاع ۲۸۷۲متر از توده های کوهستانی غرب آوج به شمار می رود که بیش از ۵۰ کیلومتر طول و۲۰ کیلومتر عرض دارد. گونه‌ های مختلفی از جانوران مانند گرگ، کل و بز، گراز، پلنگ، خرس، تشی، روباه، سیاه گوش، شغال، کبک، انواع گنجشک‌سانان، افعی زنجانی، گرزه مار، آگامای قفقازی، افعی قفقازی، مار آتشی، مار چلیپر و انواع لاسرتا در نواحی اطراف روستا زندگی می ‌کنند.

منبع : کویرها و بیابانهای ایران

روستای بزرگ چوزه در بخش ضیاء آباد شهرستان تاکستان در استان قزوین قرار دارد. این روستا در حدود 1500 نفر جمعیت دارد . و با روستاهای گنبدک، بوزندان، قره قورتان و چهل چشمه همسایه است .برای رسیدن به چوزه باید از مسیر قزوین – تاکستان – همدان استفاده کرد و پس از پشت سر گذاشتن شهر خرم دشت و روستاهای صادق آباد ، قلعه شهداء و گنبدک به چوزه رسید. این روستا محصور در میان باغات انگور ، گردو و دیم زارع های زر خیز قرار دارد. نام گذاری این روستا به دلیل نفوذ انگلیسی ها و انتخاب کلمه چویز (choose) در زمان حضور انگلیسی ها به این نام گفته شده و همچنین به دلیل فراوانی گردو در این روستا کلمه جوز عربی که برای گردو گفته می شود به این نام خوانده می شود. اطراف این روستا باغات زیادی از انگور وجود دارد که بیشتر این انگور مرغوب به کشمش تبدیل شده و به خارج روستا صادر می شود. اکثر مردمان این روستا از طریق کشاورزی امرار معاش می کنند. بخش کوچکی نیز به امور دامداری مشغول می باشند.

آبشار منصور آوج در استان قزوین واقع است. این آبشار در 5 کیلومتری جنوب غربی روستای منصور میان صخره­ های مرتفع در مسیر رودخانه شکل گرفته است. آبشار روستای منصور از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج دارای نمایی زیبا است که دیدن آن برای علاقه مندان خالی از لطف نیست. ارتفاع تقریبی این آبشار از کف رودخانه در حدود 7 متر بوده و دورتادور آن با صخره­ ها ، کوه­ ها و نیز درختان بومی همچون بید در برگرفته شده است. راه دسترسی به این روستا از طریق جاده­ ای است که پس از انشعاب از جاده اصلی قزوین- همدان،در محل پل اروان، با عبور از روستاهای اروان، قوزلو، نقاش و نیارج به روستای منصور منتهی می­گردد.

این روستا در منطقه­ای کوهستانی واقع شده که دارای مناظر طبیعی و چشم اندازهای بکری است و وجود بناهای امامزاده و حسینیه منصور نیز ارزش­های فرهنگی و مذهبی بدان بخشیده است. رودخانه دائمی روستا از گذشته تاکنون نقش مهمی در برپایی سکونتگاه­های متعدد در این منطقه داشته و به لحاظ طبیعی نیز حائزاهمیت است. مناظر طبیعی پیرامون این رودخانه شامل کوه ­ها،صخره ­ها و زمین­ ها و باغات متعددی است که شاخص ­ترین آن­ ها آبشار این روستا است.

شهرستان آوج یکی از شهرستان‌های استان قزوین، و به مرکزیت شهر آوج می‌باشد. مرکز شهرستان شهر آوج در فاصله ۱۲۵ کیلومتری قزوین و ۱۱۵ کیلومتری شهر همدان در منطقه‌ای کاملاً کوهستانی واقع شده‌است که این امر باعث گردیده که دارای تابستان‌های بسیار خنک و زمستان‌های پر برفی باشد. جمعیت ساکن در این شهرستان در حدود چهل و پنج هزار نفر می‌باشد. مکان‌های دیدنی فراوانی در این شهرستان وجود دارد که ازجمله مهمترین آنها می‌توان به برج‌های دوگانه خرقان واقع در روستای حصار ولیعصر، کاروانسرای شاه عباسی آوج، آبگرم معدنی شهر آبگرم، چشمه علی در روستای ارتش آباد، درخت کهنسال روستای پروان، آبشار شاه دره آوج، آبشار روستای منصور، غار قلعه کرد، امامزاده‌های روستای کلنجین، کوه بلند آق داغ، طبیعت روستای مشانه، روستاهای دیدنی کامشکان، اسماعیل آباد، نیریج، شهیدآباد، قهوج، هرائین، قرخ بلاغ (چهل چشمه)، توآباد، منصور، امامزاده علاالدین، چنگوره و… نام برد. این شهرستان با شهرستان‌های تاکستان و بوئین زهرا وبا استان‌های زنجان، همدان، و مرکزی همسایه می‌باشد. محصولات مهم در این شهرستان انواع سیب، انواع هلو، زردآلو، گردو، بادام، گندم، گوجه فرنگی و… می‌باشد. این شهرستان دارای دو بخش به نام‌های آوج و آبگرم است. همچنین دهستان‌های شهید آباد، خرقان غربی و حصار ولیعصر در بخش آوج و دهستان خرقان شرقی در بخش آبگرم این شهرستان قرار دارد.

منبع : کویرهاو بیابانهای ایران

شهر الوند یکی از مهمترین و پرجمعیت ترین شهرهای استان قزوین می باشد و از نظر تقسیمات سیاسی مرکز شهرستان البرز می باشد، که در 14 کیلومتری شهر قزوین به دنبال احداث شهر صنعتی البرز و در مجاورت آن در اراضی دشت قزوین در زمینهای درجه یک و دو کشاورزی شکل گرفته و موقعیت آن 50 درجه و 4 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 11 دقیقه عرض شمالی است. از نظر اقلیمی دارای آب و هوای نیمه بیابانی با بارش متوسط سالانه 312 میلی متر بوده و متوسط دمای شهر در طول سال 13 درجه سانتی گراد می باشد. جهت وزش باد غالب از جنوب شرقی است که موسوم به باد راز یا شره می باشد و هنگام وزش خشکی هوا و افزایش دما را در پی دارد. ارتفاع از سطح دریا در شهر الوند 1240 متر می باشد.

قزوین (به پارسی میانه: کاسپین) یکی از شهرهای بزرگ ایران در باختر و مرکز استان و شهرستان قزوین است. این شهر در بلندای ۱٬۲۷۸ متری از سطح دریا واقع شده است. قزوین در زمان حکومت صفوی پایتخت ایران بوده است و به همین دلیل دارای اماکن و موزه‌های تاریخی بسیاری می‌باشد. قزوین از نظر تعداد اثر تاریخی رتبه اول را در ایران و سوم را در جهان داردقزوین پایتخت خوشنویسی ایران است و از جمله خوشنویسان معروف می‌توان به میرعماد قزوینی اشاره کرد. در شهر قزوین آثار کهن و باستانی گوناگونی از جمله حمام قجر، کاخ چهل‌ستون، امامزاده حسین، خیابان سپه (قدیمی‌ترین خیابان ایران) قرار دارد.

قزوین به دلیل قرار گرفتن در گلوگاه ارتباطی استان‌های شمالی و غربی کشور، نزدیکی به تهران، دارا بودن چندین شهر صنعتی و نیز برخورداری از چندین دانشگاه -از جمله دانشگاه‌های بین‌المللی امام خمینی، علوم پزشکی و آزاد اسلامی- و شماری دانشگاه غیردولتی از موقعیت خوبی برخوردار است.

قزوین به علت دارا بودن ۲ هزار و ۵۰۰ هکتار باغستان در اطراف شهر و وجود بوستان ۱٬۴۰۰ هکتاری باراجین در سال ۱۳۹۲ از سوی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به عنوان شهر پاک ایران انتخاب شد.

فارسی زبان رایج در بین عموم اهالی قزوین است. قزوینی‌ها، اصالتاً فارسی‌زبان هستند. بعد از فارسی، زبان‌های ترکی آذری و تاتی از زبان‌های بومی قزوین می‌باشد و گویشوران بسیاری دارد و عمده روستاهای دشت قزوین آذری‌زبان هستند. از آنجا که این شهر به مانند شهرهای تهران و کرج یکی از شهرهای مهاجرپذیر است، برخی از ساکنان این شهر که به قزوین مهاجرت کرده‌اند به زبان‌های مختلفی از قبیل تاتی، مراغی، کردی، لری، ترکی و رمانلویی نیز سخن می‌گویند. ره آورد شهر قزوین پسته، باقلوا و شیرینی است.

نام

نوشته‌های باستانی یونان قزوین را با نام «راژیا» معرفی می‌کند و پس از آن در نوشته‌های اروپایی این شهر با نام شهر باستانی «آرساس» و یا «آرساسیا» شناخته می‌شده است.اشکانیان قزوین را به نام مؤسس آن «اردپا» می‌خواندند؛ و ساسانیان نام این شهر را «کشوین» (یعنی سرزمینی که نباید از آن غافل شد) نهاده بودند. در برخی متون نام این شهر «قسوین» (یعنی شهری که مردمی پر صلابت و استوار دارد) ذکر شده است. به هر روی مورخان و باستان شناسان عصر حاضر قزوین را عربی شده «کاسپین» می‌دانند؛ و بر این باورند که قوم کاسپی‌ها که در سواحل دریای خزر می‌زیستند به مرور کوچ کردند و شهر قزوین را بنا نهادند. و به همین دلیل است که در متون کهن عثمانی و عربی نام دریای خزر «بحرالقزوین» ذکر شده است.

تاریخچه

این شهر باستانی در زمان شاه تهماسب صفوی پایتخت ایران بوده‌است. نخستین خیابان ایران (خیابان سپه) در قزوین ساخته شد.[۲۰] آب انبار سردار بزرگ‌ترین آب انبار تک گنبدی جهان در قزوین می‌باشد.

مکان‌نگاری جغرافیایی

قزوین در مدار °۵۰٫۰۰ شرقی و °۳۶٫۱۶شمالی قرار دارد. قزوین از سمت شمال به لاهیجان، از شمال شرق به رازمیان، از شرق به بیدستان و محمدیه، از جنوب شرق به الوند، از جنوب به شهر صنعتی لیا، از جنوب غرب به اقبالیه، از غرب به محمودآباد نمونه و از شمال غرب به منجیل راه پیدا می‌کند.

اقلیم

شهر قزوین در شمال غربی کشور قرار گرفته و آب و هوای آن سرد و کوهستانی است.
آب و هوای قزوین در تابستان خنک و در زمستان سرد است. میزان بارش سالیانه قزوین حدود ۳۱۸ میلیمتر و دمای متوسط هوا ۱۴ درجه سانتی‌گراد است.

تأثیر توده هواهای باران‌زا و ارتفاعات موجب شده است که توزیع رطوبت هوا در شهر قزوین از شرایط مناسبی برخوردار باشد. روند تغییرات رطوبت نسبی در طول سال نشان‌دهنده رطوبت حداکثر در ماه‌های زمستان و رطوبت حداقل در ماه‌های تابستان است. میانگین سالانه نم نسبی در قزوین ۵۱٪ است. براساس آمارهای اقلیمی تیر و مرداد گرم‌ترین و دی و بهمن سردترین ماه‌های سال در شهر قزوین اند. دوره یخبندان از اواخر آبان آغاز و تا ۹۰ روز ادامه می‌یابد. کمترین دمای ثبت شده در ایستگاه سینوپتیک قزوین ۲۴ درجه زیرصفر بوده که در ۲۰ دی ۱۳۵۵ رخ داده است.

شهر بیدستان در موقعیت 13/36 عرض شمالی و12/50 طول شرقی در دامنه جنوب ر شته کوه البرز در پهنه ی دشت حاصلخیر قزوین قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 1280متر می باشد.از نظر اقلیمی دارای آب وهوای مدیترانه ای وبارش متوسط سالیانه 312 میلی متر و دمای متوسط در طول سال 13 درجه سانتی گراد می باشد .شهر بیدستان با وسعتی بیش از 150 هکتار محدوده خدماتی وجمعیتی بالغ بر 000/30نفر در مسیرراه های ارتباطی کشورومجاورت با بزرگترین شهر صنعتی کشوریعنی البرز،مهاجرت بالای متقاضیان کار به این شهر توقع ارائه خدمات شهری از سوی شهرداری را دو چندان نموده است.جمعیت 758نفری بیدستان در سال 1355 به دلیل داشتن آب وهوای مناسب ، زمینهای حاصلخیز و قرار گرفتن در مسیر راههای ارتباطی کشور از جمله اتوبان قزوین –کرج وهمچنن مجاورت با شهر صنعتی البرز وقزوین جمعیت این شهر را به 30000نفر در سال 1382تغییر داده است واین نشان از مهاجرت بیش از حد به این شهر می باشد .علی رغم اینکه 82 درصداز زمین های کشاورزی شهر بیدستان کشت آبی بوده و 60 درصد ساکنان این شهر در حوزه صنعت مشغول به کار می باشند.شهر بیدستان در سال 81 به شهر تبدیل ودر 18 تیر ماه 1382 رسما شهرداری در آن افتتاح گردید.بودجه شهرداری در سال 1382 رقمی معادل 000/000/300/2 ریال بوده که در سال 1385 رقمی بالغ بر 000/000/000/15 ریال رسیده است که رقمی حدود 1/525 درصد رشد داشته است که در نوع خود در بین شهرداریهای کشور بی نظیر است بیش از 75 درصد از معابر این شهر در زمان تاسیس خاکی بود که در حال حاضر فاقد معبر خاکی است.

منبع : شهرداری بیدستان
منبع عکس : هواشناسی

شهر تاکستان که به سرزمین خوشه های زرین تاک معروف بوده و درگذشته این شهر را سیاده یا سیادهن می نامیدند . نقطه اصلی پیدایش شهر تپه ای است تاریخی به نام خله کوه که در مرکز قدیمی شهر تاکستان قرار گرفته که درحال حاضر جزوء آثار تاریخی به شمار می آید . یکی از عوامل موثر درشکل گیری شهر تاکستان دسترسی به منابع آبهای سطحی در زیرزمینی ، آب و هوای مناسب و حاصلخیزی خاک منطقه بوده است . از طرفی وجود باغات انگور و مزارع حاصلخیز است .

موقعیت ارتباطی مناسب و قرارگیری درمسیرهای ترانزیت تهران به شهرهای همدان ، رشت ، تبریز و عبور خط آهن تهران تبریز می باشد این شهر در مسیر جاده باستانی ابریشم قرار داشته ویژگی اصلی و منحصر به فرد مردم تاکستان زبان گفتاری ایشان می باشد . که به گویش تاتی معروف و مشهور می باشد .

شهر تاکستان با درجه 8 شهرداری از شهرهای تابعه استان قزوین می باشد . که درسال 1337 شهرداری تاکستان تاسیس گردیده و جمعیت شهر 99841 نفر با مساحت 3/1145 هکتار می باشد .

تاکستان درجنوب غربی قزوین بین 46 درجه 42 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 4 دقیقه عرض شمالی واقع گردیده و ارتفاع آن از سطح دریا 1265 متر می باشد و از لحاظ اقلیمی آب و هوای شهر ، سردسیری محسوب می شود . بطوریکه متوسط بارندگی سالانه 2350 میلیمتر می باشد و حداکثر دما 5/41 درجه بالای صفر و حداقل دم 5/18- درجه زیرصفر می باشد .

با توجه به غنای طبیعی منطقه از نظر حاصلخیزی خاک ، وجود آبهای سطحی و زیرزمینی این شهر یکی از مراکز عمده کشاورزی محسوب گردیده و از ازمنه قدیم تا کنون کشاورزی و باغداری به عنوان یکی از محورهای عمده توسعه شهر تاکستان محسوب می گردد . بطوریکه اکثر خانوارهای ساکن شهر به عنوان شغل مکمل درمورد احداث و بهره برداری از باغات به ویژه باغات مو در اراضی جنوب شهر اقدام و نام شهر نیز از این عملکرد به رعایت گرفته شده است .

ناگفته نماند شهرستان تاکستان با دارا بودن 2831 واحد دامپروری سهم عمده ای در تولید محصولات دامی دارا است . وجود بیش از 160 اثر تاریخی توسط سازمان میراث فرهنگی دراین شهرستان به ثبت رسیده است.شهرداری تاکستان همگام با سایر شهرداری ها حرکت بزرگی را در دسترس جهاد خدمت رسانی آغاز نموده و مصمم به پیشینه وی دراین مسیر دشوار می باشد .